Brood en spelen

Nadat Bondskanselier Werner Faymann in de korte tijdspanne van 48 uur drie maal zijn standpunt wijzigde betreffende de problemen aan de Oostenrijkse universiteiten, begrijpt binnen zijn eigen socialistische partij geen mens meer wat nu eigenlijk de partijlijn is. Chaos alom. Chaos ook vandaag in Wenen: de studenten zullen massaal demonstreren en tegen 16 uur één van de belangrijkste verkeersaders van de stad, de “Gürtel” lamleggen.

De verantwoordelijke minister, Johannes Hahn (Christendemocraat) die zich verzekerd weet van een post als EU-commissaris wil nu plots wel met een delegatie praten, hij heeft niets meer te verliezen en probeert zijn afscheid van de binnenlandse politiek nog iets heldhaftig te geven. De studenten zeggen niet ‘nee’ maar vragen zich terecht af waarom ze deze afscheidnemende minister nog ernstig zouden nemen. Hij weigert pertinent, en dit al sinds weken, enige vorm van overleg. Het wordt heet vandaag, en niet alleen in Wenen, ook in Innsbruck en Graz en aan enkele solidaire universiteiten in Duitsland. “Die Zeit” kopt vandaag: “Het Uni-debacle. De regering is radeloos en vindt geen manier om met de rebellerende studenten in dialoog te treden.” Tijdens het debat op ATV gisterenavond werd nog eens duidelijk hoe zeer de politiek steeds terugvalt op “Leistung”, prestatie. Als de universiteit dan voor iedereen toegankelijk is, als die dan bijna gratis moet zijn, mag van de studenten ‘prestatie’ worden verwacht. Het hele oorspronkelijke concept van universiteit wordt onder de tafel geveegd, de hele idee dat mensen ook recht hebben te studeren alleen voor zichzelf, voor hun persoonlijke ontwikkeling, om hun specifieke intellectuele honger te stillen zonder dat daar automatisch een belastbare job moet uit voortspruiten, komt zelfs niet meer aan de orde. Gelukkig was het bitsige en gevatte geweten van intellectueel Oostenrijk aanwezig, journalist, auteur, criticus Robert Menasse die zich gelukkig nog echt kwaad kan maken. Eén man, als een Don Quichot in een lamme arena politici die het niet meer weten.

Ondertussen wordt de in Oostenrijk opzij geschoven en licht verguisde Ursula Plasnik (ex-minister buitenlandse zaken) in Parijs opgenomen als officier in het “Légion d’honneur”.Gelijktijdig is in dit diep-christelijke land grote beroering ontstaan over de uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens dat religieuze symbolen in scholen veroordeelt.

De halflege kerken zijn plots te klein om het protest van zowel de Oostenrijkse Kardinaal Christoph Schönborn als alle politieke partijen (behalve Groen) te herbergen. De uitspraak wordt unaniem en categorisch genegeerd, ze is op Italië toepasselijk, niet op het Alpenland. Oostenrijkse oplossing.